Şirketler pandemi sonrası en iyi çalışma modelini oluşturmaya çalışıyor. Şirketlerin çalışma tarzları da değişime başladı. Pandemi, çalışma şeklimizde değişikliklere neden oldu ve birçok şirketi ofis merkezli bir kültürden daha esnek çalışma yöntemlerine geçmeye zorladı. Şirketler, operasyonları ve çalışanları için pandemi sonrası etkili çalışma modelleri tasarlamaya ve test etmeye çalıştıklarından, bu değişiklik büyük ölçüde hala deneysel aşamadadır. Tabii ki, kimse “doğru” cevabın ne olduğunu bilmiyor. Bir şirkette işe yarayan, başka bir şirkette işe yaramayabilir; İş ihtiyaçları sektöre, boyuta ve yapıya göre değişebilir. Bununla birlikte, ruh sağlığı, iş-iş dengesi ve daha fazlası, iş ve yaşam ve mesleki tükenmişlik üzerine yapılan en son araştırmalar sayesinde, birçok kuruluş iş sistemlerini daha esnek hale getirmek için elinden gelenin en iyisini yapıyor ve aynı zamanda çalışanların tükenme riskini de azaltıyor. Bazı şirketler tamamen uzaktan çalışmayı tercih ederken, diğerleri hibrit bir çalışma ortamını tercih ediyor. Bu yazıda, şirketlerin çalışma tarzları değiştiğinde kullandıkları yöntemlere baktık.
Kuruluşlar uzaktan çalışma operasyonlarını planlarken, çalışanların dijital olarak işbirliği yapmak ve çalışan deneyimi stratejilerini uyarlamak için ihtiyaç duyacakları kritik becerileri keşfetmeye başlarlar. Uzak bağlantılar için performans hedefleri belirlemek ve çalışan incelemelerinin değiştirilip değiştirilemeyeceğini belirlemek bu stratejilerden bazılarıdır. Bazı işverenler, sanal oturum açma ve oturum kapatma, işyerinde bilgisayar kullanımını izleme ve çalışan e-postalarını izleme veya personellerini izlemek için dahili iletişim/sohbet gibi teknolojileri giderek daha fazla kullanıyor. Bazı şirketler üretkenliği takip ederken, diğerleri çalışan deneyimi hakkında fikir edinmek için çalışan bağlılığını takip eder. Pandemiden önce bile kuruluşlar, çeşitli çalışan izleme yöntemlerini giderek daha fazla kullanıyordu, ancak bu İK trendi, uzaktan çalışan izleme, çalışan sağlığı ve güvenliği gibi veri toplama ile güçlü bir şekilde büyüyor. Şirketler, çalışanlar tarafından bilgi ve analitiklerin sorumlu bir şekilde kullanılmasını sağlamak için en iyi uygulamaların kullanılmasını sağlamaktan yararlanır.
Salgının yarattığı ekonomik belirsizlik, birçok insanın işini kaybetmesi ve geride kalanların ilk kez standartların altında çalışma modellerine maruz kalması anlamına geliyor. Birçok kuruluş, pandeminin ekonomik etkisine bütçelerini azaltarak yanıt verdi. Kuruluşlar, COVID-19 sonrası işgücünü yönetmede daha fazla esneklik sağlamak için sözleşmeli işe alımları genişletmeye devam etti. Bazı kuruluşlar, maliyetleri azaltmak için tam zamanlı çalışanları sözleşmeli çalışanlarla değiştirmiştir.
Pandemi, işverenlerin çalışanlarının finansal, fiziksel ve zihinsel sağlıklarında büyük rol oynama eğilimini artırdı. Refakat, hastalık izni, mali yardım, yeniden planlama ve çocuk bakımı gibi hizmetler genişletildi. Örneğin, bazı kuruluşlar, operasyonları mal üretimine kaydırarak veya pandemi ile mücadeleye yardımcı olacak hizmetler sağlayarak, topluluk yardım fonları ve ücretsiz topluluk hizmetleri sağlayarak toplulukları destekledi. Mevcut ekonomik durum, işverenlerin işçi deneyimine ilişkin görüşlerinin sınırlarını da zorlamıştır. Örgüt ve çalışanlar için dış etkenler yerine kişisel etkenler ön planda tutulmaktadır. Bu tür önlemlerin çalışanların fiziksel ve zihinsel sağlığını iyileştirmenin etkili bir yolu olabileceğine inanılmaktadır.
Şirketlerin çalışma tarzları pandemi dönemi ile son derece yeniliklere de açık olmaya başladı. COVID-19’dan önce, kritik rollerin, bir kuruluşun stratejik hedeflerine ulaşmak için ihtiyaç duyduğu temel becerilere veya yetkinliklere sahip olduğu düşünülüyordu. Bugün, işverenler başka bir tür kritik rolün olduğunun farkına varıyorlar: temel iş akışının başarısı için kritik olan.
Pandemi sonrası ihtiyaç duyulan işgücünü oluşturmak için şirketlerin rollere daha az odaklanması ve bir organizasyonun rekabet avantajını ve iş süreçlerini sağlamak için gereken becerilere daha fazla odaklanması gerekiyor. Ayrıca, çalışanları bir sonraki atanacakları role hazırlamak yerine potansiyel olarak birçok kariyer ilerleme fırsatına yol açabilecek kilit becerileri geliştirmeye teşvik edebilir ve kritik becerilere sahip olmayan kritik rollerde çalışanlar için daha fazla kariyer desteği sağlayabilirler.
Şirketlerin çalışma tarzları da değişim göstermeye devam ediyor. Çalışma biçimlerinin eski haline getirilip getirilmeyeceği veya önümüzdeki günlerde hibrit bir sistemde kalmaya devam edip etmeyecekleri henüz bilinmiyor ancak bu süreçte kazanılan becerilerin bir evrim olduğu kesin.
